Artykuł sponsorowany
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść artykułu i osobiste poglądy autora.
Personalizacja odzieży to dziedzina, która dynamicznie się rozwija, oferując coraz nowsze technologie i rozwiązania. Wśród popularnych metod nadruku wyróżniają się druk DTF oraz sitodruk – obie cenione, ale różniące się możliwościami i zastosowaniami. Która z nich będzie lepsza dla Twojego projektu? Przeczytaj i znajdź odpowiedź z pomocą naszych wskazówek!
Nadruk DTF (direct to film) to innowacyjna technologia druku, która polega na drukowaniu grafiki na specjalnej folii, a następnie przeniesieniu jej z folii na tkaninę.
Cały proces rozpoczyna się od stworzenia projektu o wysokiej rozdzielczości, który przesyłany jest do drukarki. Grafika jest drukowana na specjalnej przejrzystej folii PET. Najpierw nakłada się kolory, a następnie warstwę białego atramentu, który zapewnia krycie i kontrast na ciemnych materiałach.
Zaraz po wydrukowaniu na atrament nanoszony jest drobny proszek klejący, który wiąże się z nadrukiem. Folię z proszkiem klejącym podgrzewa się, aby proszek mógł się stopić i trwale połączyć z nadrukiem.
Gotowy nadruk na folii jest przykładany do wybranego materiału, a następnie wprasowywany za pomocą prasy termicznej (lub żelazka w warunkach domowych). Pod wpływem wysokiej temperatury klej aktywuje się, a grafika zostaje przeniesiona na tkaninę. Pozostaje tylko usunąć folię i można cieszyć się trwałym i estetycznym nadrukiem.
Technologia DTF posiada wiele zalet, które czynią ją atrakcyjną alternatywą dla tradycyjnych metod zdobienia tkanin. Po pierwsze, umożliwia nadruk na różnych materiałach, takich jak bawełna, poliester, mieszanki tkanin, a nawet tkaniny trudne do zadrukowania innymi metodami.
Nadruki cechują się wysoką rozdzielczością i intensywnymi, ostrymi kolorami, dzięki czemu precyzyjnie odwzorowują wszelkie detale. Możliwe jest drukowanie bardzo złożonych wzorów, a także gradientów (przejść tonalnych), co daje twórcom olbrzymie możliwości projektowe.
Nadruki są elastyczne, bardzo wytrzymałe, nie pękają, nie łuszczą się, dobrze znoszą pranie. Długo zachowują efektowny wygląd. Świetnie sprawdzą się na odzieży sportowej czy roboczej, która jest intensywnie użytkowana i często prana.
Z kolei sitodruk, znany również jako druk sitowy lub serigrafia, to technika druku, która opiera się na wykorzystaniu sita jako matrycy do nanoszenia obrazu na różne powierzchnie. Jest to jedna z najstarszych metod druku, a jej korzenie sięgają czasów starożytnych, tj. metod druku szablonowego stosowanych kilka tysięcy lat temu na Dalekim Wschodzie.
Sitodruk polega na przenoszeniu farby przez drobno utkaną siatkę, która jest napięta na ramie. Siatka ta jest pokrywana emulsją światłoczułą, na którą naświetlany jest wzór. Po naświetleniu i wypłukaniu emulsji powstają otwory, przez które farba może przechodzić, tworząc pożądany wzór na podłożu. Kiedy projekt jest wielokolorowy, każdy z kolorów trzeba nanieść osobno i dla każdego z nich przygotować osobną matrycę. Ostatnim etapem jest utrwalenie nadruku.
Sitodruk jest atrakcyjną metodą druku z uwagi na swoje wszechstronne zastosowanie – możliwość drukowania niemal na dowolnym materiale i to nie tylko na płaskich powierzchniach, ale również na wklęsłych oraz wypukłych.
Nadaje się zarówno do małych aplikacji, jak i projektów o dużej powierzchni. Uważany jest za jedną z najtrwalszych metod znakowania. Farby nie tracą łatwo intensywności koloru i nie są zbyt podatne na uszkodzenia. Technika ta pozwala również na stosowanie farb specjalnych, np. metalizowanych, z brokatem lub takich, które dają efekt 3D.
Wybór odpowiedniej metody nadruku na odzieży, czy to druku DTF, czy sitodruku, zależy przede wszystkim od ilości zamawianych sztuk, złożoności projektu oraz oczekiwań wobec efektu. Każda z tych metod ma swoje unikalne zastosowania i najlepiej sprawdza się w określonych sytuacjach.
Jeśli planujesz drukować większe ilości, na przykład kilkadziesiąt lub kilkaset sztuk, sitodruk będzie bardzo opłacalnym wyborem. Przygotowanie matryc jest pracochłonne i w związku z tym kosztowne przy małych nakładach. Przy dużych nakładach koszty się rozkładają – jednostkowy koszt nadruku maleje, co w przypadku hurtowej produkcji czyni tę metodę niezwykle efektywną.
Jeśli potrzebujesz tylko parę sztuk produktu z nadrukiem, zdecydowanie lepszym rozwiązaniem będzie druk DTF. Proces ten pozwala na szybkie wykonanie nawet pojedynczych nadruków bez konieczności ponoszenia wysokich kosztów przygotowawczych.
Sitodruk najlepiej sprawdza się w przypadku prostszych grafik o ograniczonej liczbie kolorów. Z kolei metoda DTF doskonale poradzi sobie z nadrukiem pełnokolorowych grafik o wysokim stopniu szczegółowości (dużo drobnych detali, przejścia tonalne itp.).
Kolejnym kryterium wyboru metody są efekty, jakie chcesz otrzymać. Jeśli np. zależy Ci na wypukłym nadruku 3D, możesz go uzyskać dzięki sitodrukowi polegającemu na nakładaniu na siebie wielu warstw farby. Jeśli chcesz, aby nadruk był wykonany farbą brokatową, również umożliwi Ci to sitodruk. W przypadku druku DTF tusze ograniczają się do zestawu CMYK, ale można zastosować specjalną folię z połyskującymi drobinkami, która umożliwia uzyskanie brokatowego efektu.
Nie można jednoznacznie powiedzieć, która technika jest lepsza. Obie metody mają swoje zastosowania, każda inne. Mamy nadzieję, że teraz już wiesz, jaką wybrać w zależności od swoich potrzeb.
