Artykuł sponsorowany
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść artykułu i osobiste poglądy autora.
Z przedmiotami, do których stworzenia wykorzystano proces drukowania, mamy do czynienia codziennie. Praktycznie każdy produkt, który posiadamy lub widzimy w sklepie, a także niektóre elementy infrastruktury całego naszego życia, musiały zostać pokryte farbą drukarską czy innego rodzaju materiałem wykorzystywanym w drukarstwie. O tym, w jaki sposób dana rzecz została zadrukowana, decydują tak zwane formy drukowe. Ile ich wyróżniamy? Jakie są to formy? I czym się charakteryzują?
Gdyby rozejrzeć się dokoła, z pewnością każdy z nas zauważy mnóstwo przedmiotów, których ostateczny kształt zdeterminował rodzaj nadruku na nim umieszczony. Ulubiona koszulka, kolorowanka naszego dziecka, pieczątka na kopercie odebranej od listonosza – są wynikiem wykorzystania jednej z metod drukarskich, a co za tym idzie – również form drukowych.
Forma drukowa to nic innego jak część urządzenia drukarskiego, która przyjmuje farbę lub innego rodzaju substancję w celu odbicia jej na innej powierzchni (na tak zwanym podłożu drukowym). Podłożem drukowym będzie więc w tym wypadku wspomniana koszulka, czysta strona kolorowanki czy też koperta.
Warto pamiętać, że każda forma drukowa będzie posiadała w swoim obrębie tak zwane miejsca drukujące i niedrukujące. Miejsca drukujące – jak łatwo się domyślić – będą powierzchniami, które przyjmą farbę, by później oddać ją powierzchni, na której chcemy drukować. Miejsca niedrukujące natomiast farby przyjmować nie będą, dzięki czemu na powierzchni drukowanej nie zostaną one odbite. Przykładem miejsca drukującego może być kontur kolorowanki, natomiast miejsca niedrukującego – jej środek oraz tło, którego wypełnienie będzie zadaniem nie drukarki – a dziecka.
Aktualnie w użyciu pozostają trzy rodzaje form drukowych wykorzystywanych we współczesnym drukarstwie. Mowa tu o formach płaskich, wypukłych oraz wklęsłych.
Formy płaskie wykorzystuje się głównie w światłodruku, offsecie oraz litografii. Charakteryzują się równością powierzchni drukujących i niedrukujących. Będziemy tu mieli więc do czynienia z potrzebą odróżnienia ich od siebie w inny sposób niż fizyczny kształt. Warto wiedzieć, że w przypadku litografii – formą drukową jest kamień litograficzny, natomiast w przypadku offsetu stosuje się specjalny cylinder obciągnięty gumą.
Formy wypukłe, które są charakterystyczne między innymi dla takich technik jak rotograwiura czy tampondruk, w przeciwieństwie do form płaskich – będą wykorzystywały już różnice w fizycznym kształcie pomiędzy miejscami drukującymi i niedrukującymi. Jak sama nazwa tej formy wskazuje – miejscami drukującymi będą tutaj miejsca wypukłe, a więc te, które „wystają” ponad powierzchnię formy. Formy wypukłe najlepiej zobrazować sobie, wyobrażając sobie działanie pieczątki. Przykładamy ją do farby lub tuszu, który osadza się na jej wypukłych elementach, by następnie odbić ustalony symbol na papierze. Druk w rezultacie przybierze więc kształt wypukłych miejsc drukujących.
Formy wklęsłe – podobnie jak wypukłe – również będą bazowały na nierównościach powierzchni miejsc drukujących i niedrukujących. W ich przypadku jednak będzie to działało na odwrót. To miejsca wklęsłe będą miejscami drukującymi, a wypukłe – niedrukującymi. Działanie form wklęsłych jest dość proste i szybkie. Początkowo farbę drukarską nakłada się na całą formę, by następnie zebrać ją z miejsc niedrukujących, a pozostawić w miejscach drukujących. Dzięki temu po przyłożeniu formy do powierzchni drukowanej (podłoża drukowanego), farba z miejsc wklęsłych zostanie na niej odbita.
Fot. Materiał od klienta
