Kolorowy nadruk to trend w modzie ostatnich kilku sezonów, ale też doskonały sposób, by zareklamować swoją firmę lub stworzyć unikalny produkt.
Różne nowoczesne metody drukowania na tkaninach pozwalają tworzyć niepowtarzalne ubrania. Koszulki i bluzy, czapki z daszkiem i bandany, kurtki i płaszcze przeciwdeszczowe z wybranymi obrazami lub tekstem mogą być sposobem na wyrażenie siebie i świetnym narzędziem marketingowym. Każda z istniejących technologii druku ma zarówno zalety, jak i wady. Przed wyborem konkretnej warto nie tylko się w nich rozeznać, ale również określić, na jakim materiale chcemy wykonać nadruk i w jakim celu.
Aby druk na odzieży był jak najlepszy, przy wyborze technologii należy wziąć pod uwagę kilka czynników:
Wszystkie te kwestie powinniśmy przemyśleć, zanim zdecydujemy się na konkretną technikę druku.
Obecnie dostępnych jest kilka sprawdzonych metod tworzenia nadruków na tkaninach. Są mniej trwałe lub trwalsze, tańsze i droższe, dokładne i dokładniejsze. Na życzenie klientów mogą być fluorescencyjne, wypukłe, brokatowe itd. Nowoczesne maszyny pozwalają tworzyć naprawdę wyjątkowe produkty.
Jeśli interesują Cię ekonomiczne sposoby drukowania na koszulkach, sitodruk jest jednym z nich, ale przy zamawianiu dość dużych partii (od 50 sztuk). Metoda polega na przeniesieniu wzoru za pomocą szablonu, przez który substancje barwiące są nakładane na koszulkę warstwami. Dzięki tej technologii można drukować złożone kształty i nanosić obrazy na drobne elementy.
Zaletami tego rodzaju druku są:
Wśród wad sitodruku wymienić trzeba wysokie koszty przy zamówieniu jednego produktu, co wynika z dość czasochłonnego przygotowania wstępnego, oraz ograniczenie liczby użytych barw – możliwe jest zastosowanie 1-6 kolorów.
W tej metodzie farbę nakłada się na specjalistyczną folię lub papier, a następnie przenosi na materiał. Substancje barwiące pod wpływem wysokiej temperatury oraz ciśnienia przechodzą w stan gazowy i w tej formie wnikają we włókna tkaniny. Technika doskonała dla nadruków fotorealistycznych.
Na korzyść sublimacji przemawiają takie kwestie jak:
Wadą tej metody jest konieczność wykorzystania materiału syntetycznego – co najmniej 50-60% włókien poliestrowych. Naturalne tkaniny nie przyjmują dobrze farby i obraz szybko blaknie. Poza tym sublimacja nadaje się tylko do jasnych rzeczy.
Obecnie istnieje kilka sposobów drukowania sublimacyjnego na bawełnie. Jeden z nich polega na nałożeniu specjalnego podkładu na produkt metodą sitodruku.
Grafika wstępnie nanoszona jest na specjalny nośnik – folię flex lub flock – następnie za pomocą prasy termicznej nośnik ten podgrzewa się do 130-160 stopni. Pod wpływem temperatury klej termotransferowy z pigmentem topi się i wnika we włókna tkaniny docelowej. Po schłodzeniu obraz pozostaje na materiale.
Termotransfer nadaje się do drukowania na małych elementach odzieży (kieszenie, mankiety), na produktach o złożonym kształcie (czapki z daszkiem, kapelusze), na rzeczach z wystającymi elementami (guziki, zamki błyskawiczne).
A poza tym ten sposób:
Niestety ta metoda ma również ograniczenia – brak możliwości uzyskania obrazu o jakości fotograficznej i tworzenia skomplikowanych nadruków z małymi elementami.
Nie jest to zbyt popularna i powszechnie przyjęta technologia. Zapewnia bezpośrednie drukowanie bez użycia mediów pośrednich. Proces jest podobny do zwykłego drukowania na papierze, ale wymaga innej jednostki drukującej i środków barwiących, które utrzymują się bezpiecznie na tkaninie. Jej niewątpliwą zaletą jest możliwość nanoszenia obrazów na tkaniny w ciemnych kolorach.
Inne zalety druku cyfrowego to:
Główną wadą tej metody jest możliwość druku tylko na tkaninach naturalnych.
Zdj. główne: Micaela Parente/unsplash.com